صنایع دستی هرمزگان
صنایع دستی هرمزگان
صنایع دستی هرمزگان بسیار نفیس و ارزشمند هستند و متناسب با ذوق و فرهنگ این استان شکل گرفته اند. در ادامه برخی از صنایع دستی بومی و مهم این استان را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
سفالگری
برخی از مردم این استان به سفالگری مشغول هستند. ظروف سفالی بیشتر توسط مردم روستایی مورد استفاده قرار می گیرد. البته برخی از شهرنشینان از این ظروف به عنوان تزیینات و دکوری در منزل خود استفاده می کنند.
حصیر بافی
ماده اولیه حصیر بافی ساقه درخت نخل است که این درخت در استان هرمزگان به وفور یافت می شود. به همین دلیل بافت انواع محصولات حصیری در این استان رواج پیدا کرده است. مردم هرمزگان تولید کننده انواع محصولات حصیری از جمله بادبزن، کلاه، انواع سبد و… هستند. همچنین با استفاده از حصیر زیراندازهایی را تولید می کنند که برای پوشش سقف خانه ها نیز به کار می رود. از دیگر تولیدات حصیری این منطقه می توان به گلدان حصیری، ظرف میوه، ظرف نگهداری نان، درپوش کوزه و…اشاره نمود.
بافته های داری سنتی
مردم هرمزگان با استفاده از بافته های داری محصولات ارزشمندی مانند جاجیم، گبه، خورجین،خرسک و افشار را تولید کرده و از راه فروش این محصولات کسب درآمد خوبی دارند.
سفالگری
از دیگر صنایع دستی هرمزگان می توان به سفالگری اشاره نمود. سفالگری در مناطقی همچون گوربند، شهوار و حکمی که از توابع شهر میناب هستند و همچنین در روستاهای لشتگان بسیار رواج دارد.
گلابتون دوزی
گلابتون دوزی در شهرهای بندر عباس، بندر لنگه و میناب که متعلق به استان هرمزگان هستند بسیار رواج دارد. گلابتون دوزی نوعی رودوزی است که برای تزیین محصولاتی مانند دمپایی، سرآستین، دور یقه، لبه پرده، دیوار کوب، سجاده، پشتی، کوسن، تابلو و جلد قرآن به کار می رود.
خوس دوزی
خوس دوزی برای تزیین مقنعه و چادر زنانه مورد استفاده قرار می گیرد. برای خوس دوزی نوارهای نقره ای باریک را بر روی پارچه ای توری می بافند.
بادله دوزی
نام دیگر بادله دوزی تلی بافی است. برای این کار چند نوع زری را در کنار هم می دوزند. درواقع زری بزرگ را در وسط و زری های کوچک را در اطراف می دوزند و از آن در لبه شلوارهای زنانه استفاده می کنند. پهنای پارچه بادله دوزی شده به 15 سانتی متر می رسد.
سوزن دوزی
سوزن دوزی نوعی رودوزی است که توسط زنان و دختران روستایی هرمزگان نیز انجام می شود.
قالی بافی
از مهمترین مناطق هرمزگان که برخی از مردم آن به قالی بافی مشغول هستند می توان به بندر عباس، حاجی آباد و درتوجان اشاره نمود. ایلهای افشاریه ورائینی نیز به قالی بافی مشغول هستند و علاوه بر قالی، انواع قالیچه و چنته را تولید می کنند. تولید کنندگان قالی اغلب پشم مورد نیاز برای قالیبافی را از سیرجان می خرند و خود ریسیدن و رنگرزی آن را انجام می دهند. گره استفاده شده در این گونه قالی ها نیز گره فارسی می باشد.
از دیگر هنرهای دستی این استان می توان خرسک بافی، شیریکی پیچ، چادر شب بافی، چنته بافی و صنایع دستی دریایی اشاره نمود.
